Meer over Traditioneel Aikido

Hoe is het ontstaan?

Traditioneel Aikido is ontwikkeld door Ueshiba Morihei.
Ueshiba Morihei werd op 14 December 1883 in Tanabe, Japan geboren. Zijn zoektocht naar martial arts begon toen zijn vader voor zijn neus werd geslagen door een groep mannen en hij dit onrechtvaardig vond. Daardoor begon zijn zoektocht naar allerlei krijgskunsten waaronder de zwaardkunst in de Shinkage Ryu en Jujutsu in Kito Ryu. Na enkele jaren dienst in het leger begon hij vanaf 1912 bij Takeda Sokaku, het hoofd van de Takeda familie, onderricht te volgen. Deze school heette Daito-Ryu Aiki-Jutsu. Na de dood van zijn vader trok Ueshiba zich terug en ging hij dieper graven in de religie Omote-kyo. Op een bepaald moment realiseerde hij zich dat Budo niet over geweld en dood ging maar over harmonie. Beetje bij beetje experimenteerde hij met technieken waarbij mensen niet bezeerd hoefden te worden maar liet hij ze een inzicht krijgen in de zinloosheid van hun eigen agressie en aanval.

In 1927 gaat hij naar Tokyo en opent er een school. Hij verwelkomt er veel belangrijke Meesters uit andere disciplines en stijlen waaronder oa. Kano Jigoro (stichter van Judo) en toonde hen waar hij mee bezig was. Deze ervaren Meesters waren zo onder de indruk dat zij een aantal gevorderde studenten naar zijn school stuurden om deze nieuwe vorm van krijgskunst te bestuderen. Zo groeide de dojo ‘Kanbuko’ snel en volgden er heel wat leerlingen het onderricht van O’Sensei. Onder hen heel wat persoonlijkheden die in de recente geschiedenis van het Aikido een belangrijke rol spelen bijvoorbeeld Tamura Nobuyoshi.

Tot aan het begin van de 2e Wereldoorlog werd Ueshiba zo bekend dat mensen zijn belevenissen gingen opschrijven. Vooral zijn zoon Kisshomaru schreef veel over zijn vaders leven.

In 1942, enkele jaren na het uitbreken van de tweede wereldoorlog, wilde Ueshiba niets meer met de oorlog te maken hebben en trok zich terug in het dorpje Iwama. Hij gaf zijn zoon Kisshomaru de opdracht de dojo ‘Kanbuko’ te onderhouden maar deze was bijna leeg vanwege de oorlog. Ueshiba bouwde in Iwama een dojo en een Aiki Tempel die nog steeds bekend zijn.

In Iwama heeft Ueshiba uiteindelijk officieel de term ‘Aikido’ gebruikt en tot 1952 heeft hij er zijn technieken en de filosofie van Aikido verfijnd. Na de oorlog groeide Kanbuko (wat tegenwoordig de Hombu Dojo heet) heel erg snel en Ueshiba Morihei werd O-Sensei genoemd, de grote meester, meester van Aikido.

Tot aan zijn dood,op 26 april 1969, bleef hij aan iedereen die Aikido wilde leren les geven en verfijnde ‘zijn weg’. Hij gaf zijn studenten net voor hij stierf de opdracht om niet egocentrisch te zijn maar Aikido aan de hele wereld te laten zien.