Meer over Traditioneel Aikido

Een dojo is geen sportvereniging

Als je je aansluit bij een sportvereniging dan betaal je inschrijvingsgeld en word je lid van een club die doorgaans ook is aangesloten bij een federatie die dan nationaal of internationaal wordt gecontroleerd. Hierdoor krijg je ‘recht op training’.

Een traditionele dojo werkt helemaal anders. Indien er voldoende interesse is in het aikido, je een juiste houding hebt tegenover het bewandelen van de weg, je de juiste inzet toont, dan zal enkel de Sensei je toelaten in de dojo en mag je op de tatami (mat) verschijnen.
Oorspronkelijk was de dojo eigendom van de Sensei, het was in veel gevallen zijn huis. Zoals je thuis ook bepaalt wie er welkom is, bepaalt de Sensei dus of je welkom bent in de dojo of niet. De deur staat voor iedereen open om te komen, maar is eveneens open om te gaan. Een dojo is ‘ de plaats waar de Sensei zijn onderricht doorgeeft aan de leerlingen die zijn toegelaten’ . Een basisprincipe binnen Traditioneel Aikido beoogt ‘ 1 Dojo, 1 Sensei’.

Dat niet iedereen welkom is in een dojo klinkt misschien wat hard, maar in het Aikido werken we met gevoel, het doorgeven van kennis van één persoon naar een andere, er moet een soort ‘klik’ zijn, anderzijds dient de Sensei ook de goede sfeer en veiligheid in zijn dojo te bewaken. O’Sensei keek erop toe dat niemand met kwade bedoelingen aikido kan leren, aikido is een krijgskunst waar je bepaalde technieken leert om jezelf te ontwikkelen, deze technieken kunnen misbruikt worden om anderen te schaden. Hier draagt een Sensei de verantwoordelijkheid over zijn leerlingen maar ook naar zijn medemens toe. Een leerling die aikido wilt gebruiken voor andere doeleinden dan zelfontwikkeling moet worden geweerd.

De leerlingen zorgen ervoor dat de dojo kan blijven bestaan, hiervoor betalen ze een bijdrage zodat de onkosten kunnen worden betaald.